...İNTİZAR...
Bu gece...
Kapattım gönül kapımı sonsuza dek. Evrende yer kaplamıyor artık cismim. Ve ben artık kimsesizim. Bedenim bir buz kütlesi Himalayada. Ateşe verdim tutuşmadı. Dokun istedim, vazgeçtim. ..Olmadı... Enginlerden uçan bir turna gibi süzülüverdin oracıktan... Yanıbaşımdan. Dahası var. O konulara hiç girmeyelim. Ahh yar! Ağyar!Nasıl desem? Anısı var. Beni yapayalnız bırakışın sefalet sokağında. An be an aklımda. BIR kırık hüzzam bestesi çalıyordu Maksim Gazinoda. Sakilerde mutsuzdu hissediyordum. "Bencileyin derdin mi var" diyordu içerideki ses. Dertliyim be kardeş,dertli baksana herkes. Yokluğunda ben hep o dar sokaktan geçtim. Kendime her defasında bir nefeslik ömürler biçtim. Görmez misin heyhat! Kızılca kıyamet ruhumda izlerin. Kaç kez öldüm! Kaç dirildim.. Kendimden geçtim.. Seni bir kelebeğin son anı kadar sevdim. Nefes nefese... Amaaa... Sen bensiz olmayı seçtin!!! |
Rers sevgi ve iözlem vardı,
Hakikat vardı,
o çok güzel yüreğine sağlık Üstadem ,
ders vericiydi,akıcı anlamlı
düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla