*** BERLİN' DEN MEKTUPLARİM - 6 - ***
******* ****** ****** ******
Kimleri aradım dün gece rüyalarımda Ne tadını aldım uykumun Ne de sabahın parlayan ışığını Sabahlar karanlık, şarkılar suskundu Ne çabuk unuttular dost bildiğim kuşlarım Karanlık sahillerde Her animda bir Eylul sabahı başlar Hava çok soğuk ; yağmur yağıyor Deniz dinmeyen fırtınalar içinde Sokak lambaları şahit yalnızlığıma *** Penceresiz odalarda Esir düşüyorum yüreğine Gözlerinde gözlerimi ariyorum Yalan değil içimde sana yazılmış Hazanda hüzünlü mektuplarım Az önce uyanmıştım ; sensiz uykumdan İçimi husuya boğan bir musiki Susmustu minarelerde ,bu benim ruyamdi Oysa burada canlar caliyor kiliselerde *** Paslı demir kapılarda yitirdim ellerini Kan kusuyor içimde çilem Takılı kaldı gönlüm bir hüzün şarkısına Varsın isyan etsin bütün yıldızlar bana Sensiz olamaz artık Rüyalarım,akşamlarım, odalarim *** Issız odalarimda Ağlayan iki yuregiz Artık gel tut ellerimi Usandım göz yaslarimdan Yoksa duracak yagmurlarim Bir col gibi kuruyacak Sana koşan pinarlarim Bırakın beni bırakın İçimde kalsın çilem *** Günay. Koçak. Berlin 11.1.2023 |
Saygı ve selamlarımla