Üzgünsün
Üzgünsün,
Kalbinde kapkaranlık bir boşluk, Perdeler ardına kadar çekik, Kapılar, pencereler sökük, Ciğerlerinde tufanlar, Mevsimlerden kış yine, Yalnızlık ne ağır, yalnızlık ne soğuk, Üşüyorsun, Düşünüyorsun derin, Yerin muamma, Aidiyetin söz konusu değil, Kaderinden bihabersin, Kederinden muzdarip, Üzgünsün, Geceler, acılar da kucaklamıyor bedenini, Bırakanlara sitemin yok, Çokça ağladın, Issız dünyan matemine tok, Ne de kalabalık defterlerin, Nasıl da ıslıktan da sessiz yakarışların, Mutsuzluk gömleğin olmuş, puslu, kirli, Yenilgi, kaybediş, yoksunluk ceketin, Üzgünsün. |