272-BENİM ANNEME KALMIŞDinlemişsin öykümü, yok olmuş albümlerden, Resimleri sararmış, siyah beyaz yerinden, Uyuyan rüyaları, uyandırıp düşlerden, Anlatacak sözcükler, benim anneme kalmış. Annemdir beni bilen, aydınlıklar içinde, Babamsa ulvi bir can, annemin çevresinde, Korumuş kırk altı yıl, camdan fanus içinde, Son söylenecek sözcükler, benim anneme kalmış. Yıpransam da yaşarım, bir sevgi gözesinde. Ölümcül bir dünyanın, akan suyun renginde, Kar beyazı rüyanın, korkulmaz gecesinde, Bırakılması ancak, benim anneme kalmış. Anlatsınlar sevdamı, ezerek cenderede, Öğütsünler un gibi, umudu değirmende, Oluklarda yalanlar, kan gibi kirletmekde, Bu hallerin izahı, benim anneme kalmış. Şahin HANELÇİ 01.10.2007 ELAZIĞ Fotograf Cemile Hasimoglu’na Aittir |