O İLK BUSE

Gönlüme yerleşti artık hüzün
Dalgalar dövüyor kayalıkları hırçın hırçın
Ufukta batmıştı güneş biraz önceden
Kondurmuştum alnına o ilk buseyi
Gönlüm kandı yandı tutuştu neden
Özledim seni özlesen de olur özlemesen de

Kaç kere söyledim seni seviyorum diye
Âhlarım yükseldi taaa gökyüzüne
Tarümar oldu gönül dünyam bilsene
Ruhum da ki bu sensizlik halleri
Acı tebessümlerle bakarken ufuklara
Özledim seni sevsen de olur sevmesen de


Dermansız bir dert gibi bu sevdam
Ben olmuşum mahkûm sen de gardiyan
Karadeniz şahit alnına kondurduğum buseye
Nasıl oldu da sevdalandım o elâ gözlerine
Neden sevdan doldu bu gönlüme
Özledim seni dermanım olsan da olur olmasan da


Dalgaların dalgalandığı her yer de
Denizin damlacıklarıyla ıslanıldığı her yer de
Martıların uçuşup uçuşup durduğu her yer de
İçime hasretliğin dolup dolup taştığı yer de
Öldüm öldüm dirildim kaç kere kaç kere
Özledim seni bilsen de olur bilmesen de

Döküldüm en kavi yerim olan kalbimden
Ölüm gelmiş gibi düşüverdim aniden
Her an ölümü bekler oldum neden neden
Seni de sarsa bu haller bir gün bu haller birden
O zaman anlarsın bu halleri niçin neden
Özledim seni anlasan da olur anlamasan da

Zaman su gibi akıp giderken
Geceler gündüzler karıştı zaten
Fırtınalı sevdandan umutlu olan ben
Söyle sevdiğim bu ayrılık neden neden
Dağlar çökmüş üstüme ezilen ben
Özledim seni yanım da olsan da olur olmasan da