UsandımUsandım Zemheri basmışken fakirhanemi Yaza kanat çırpan kuştan usandım Her gün kara haber karatahtada Boşa umut veren puşttan usandım Gündüzler kararırken günüm zehir Rüyamda aydınlık düşten usandım Devir dolup taşıp devirir devran Doluyu görmedim boştan usandım Gül atsam dosta düşmana nafile Durmadan yediğim taştan usandım Coşkûnî başın verse hak meydanda Başı eğilmeyen baştan usandım Coşkûnî |