HÜZÜNÜ VERİN BANA
Keder getirin bana karanlık gecelerden
Mutluluğu siz yazın, hüzünü verin bana Dertlerim dökülecek kalemden, hecelerden Sevdamın kan ağlayan yüzünü verin bana. Göklerden pamuk gibi düşen kar sizin olsun Yaz mevsimi dallardan sarkan nar sizin olsun Yüzünüzde gül açsın, gülbahar sizin olsun Yaprak döken dalların güzünü verin bana. Dalıma bülbül değil, baykuşları kondurun Atın kara kışlara bedenimi dondurun Yanardağın lavını yüreğimde söndürün Aşkın kor ateşini, közünü verin bana. Kerem gibi Aslı`nın mezarını eşeyim Ferhat ile dağların ciğerini deşeyim Mecnun olup Leylâ`nın çöllerine düşeyim Efsâne sevdâların özünü verin bana. Mâşallâhı istemem, eyvâhı istiyorum Gönüllerden dökülen her âhı istiyorum Alı, beyazı değil, siyâhı istiyorum Yârin kömür karası gözünü verin bana. Yüreğim yanıyorken tebessümle gezemem Mutluluk deryâ olsa boğulurum, yüzemem Bende bu dert olmasa tek kelime yazamam Hüzüne yüzük takıp, sözünü verin bana. |