HAVLAMA DERSLERİ
Üç aylıkken düştüm ıslak sokağa
Tir tir titriyorum, kulaklar düşmüş Sanki benden başka çıplak yok aga Yağmur damlaları, bana üşüşmüş Sesim pek çıkmıyor, boğuk inleme Midem yemek diyor, gel de dinleme Acıkınca nefsi zor dizginleme Sokakta kim var ki kemik bölüşmüş Uzakta yumulmuş, torbaya bir dev Sokağa bırakmış karşıdaki ev Yanaşıp seslendim, hey dostum, hev hev Nasıl da kokuyor, tavuk söğüşmüş Zerre iplemedi şerefsiz çomar Şeytan dürtükledi salla bir şamar Açsın oğlum dedim, oynama kumar Meğer evden kaçmak hazin çöküşmüş Hev hev diye diye sokuldum biraz Bir parça alsaydım çıkmasın maraz Sakin olmak lazım, yoksa itiraz Bu haydut kemirgen tam bir öküzmüş Hav hav diye hırsla nasıl atladı Kulağım yırtıldı beynim çatladı O nasıl ses öyle, ödüm patladı Kaç desibelsin ya, kurtlar ürküşmüş Böyle olmayacak, aç kalacağım Korkunç olmak gerek, kurs bulacağım Bu insan ruhludan, öç alacağım Hayat denilen şey, yaman dövüşmüş Naçar uzaklaştım, epey acıktım Parlak vitrin için caddeye çıktım Kendimi seyredip çalışacaktım Yele sandığım tüy meğer pelüşmüş Biraz kabarırsam görünürüm dev En gür sesim bu mu, ya, yine hev hev Ağzı az yaymalı, hah işte, hav hev Olacak sanırım, biraz dönüşmüş Tam kükreyecekken, kıçımda tampon Caddeye park etti, sarhoş bir pinpon Çakacam voleyi, olsa krampon Isırıcam ulan, bu tam kömüşmüş Öfkeyle hırladım, birden beş oktav Korum tamponuna, hav ulan hav hav Kaçıştı çöplükten birkaç aç mırnav Ne dedim ben demin, sesim değişmiş Sol arka ayağı, kaldırıp hızla Mıçtım tekerine, pinponun hazla Hav havın verdiği muzaffer gazla Görsün herkes nasıl, mağrur dönüşmüş Söğüş bitmemiştir, yok başka umar Hah hav diye daldım, tırstı kıl çomar Kaptım nevaleyi, yağlı bir tomar Rüyada gibiydim, ete girişmiş Çiğnerken acele, bir ses sağımda Hev hev diyor garip, gözü yağımda Bırakma be gözüm, aç kursağımda Hadi al bir parça, komşu kanişmiş. erol başçı |