Buz tutmuş mağmaBazen bakışların öyle davetkâr İçesim var gözünden keyfime değme Her zaman bulamam böyle lutufkâr Çehrene tutuklu boynumu eğme Bırak aksın kendi,içte biriken Dolanla dolduran hepsi bir iken Ha gülşende gül ha gülde diken Şırıltısı aşkın, büyülü nağme Öyleyse nedendir bazen soğukluk İçimde sızlayan tuhaf burukluk Dudağım büzülür sesde tutukluk Bırak söyleyeyim, dilimde boğma Belki bambaşkadır gizli hayatın Umurun değildir gizi feryadın Yoka boğdurulmuş maneviyatın Hesabı firkatın cebine yığma Taşıyamaz çöker, belki yıkılır Küçücük hevesler içe tıkılır Diplere daldıkça aşka çıkılır Sığ mı sandın kalbim, hadi gel sığma Yalnız kaldığında düşsem aklına Ne şiirler döktüm, oku adına Sevmekten bıkmamış, kim inadına Yağma yok öyleyse, herkese yağma Bir selam yollasan, arada lütfen Şiir yaz diyemem, bana ithafen Bir tebessüm etsen, uzaktan kerhen Mumla tutuşacak, buz tutmuş mağma |