SARIKAMIŞ BEYAZ ÖLÜM UYKUSU
Sarıkamış Mehmed’e yakılmış içli ağıt
İzah edemez bunu ne kalem ne de kağıt Her evde aynı figan her evde aynı ağıt Kar toprağa değince gelir ölüm kokusu Uyandırmaz bir daha beyaz ölüm uykusu Üşüse de bedenler yürekler hiç donmadı Kar yandı yağmur yandı ağaçlar hiç yanmadı Soğuk açtı sofrayı ölüm içti kanmadı Kar toprağa değince gelir ölüm kokusu Uyandırmaz bir daha beyaz ölüm uykusu Sessiz ve vakurdular utandı ölüm bile Dağlarda çiçek çiçek benzerler beyaz güle Taşlar bile imrendi topraklar geldi dile Kar toprağa değince gelir ölüm kokusu Uyandırmaz bir daha beyaz ölüm uykusu İmanı galip geldi şüphe yoktu kanından Taktı canı dişine geçmedi vatanından Düşmesin bayrak diye geçti tatlı canından Kar toprağa değince gelir ölüm kokusu Uyandırmaz bir daha beyaz ölüm uykusu Allahüekber Dağı eğildi önlerinde Her yer beyaza kesti yön bitti yönlerinde Yarın için umut yok bugün ve dünlerinde Kar toprağa değince gelir ölüm kokusu Uyandırmaz bir daha beyaz ölüm uykusu Kar yakmazdı bedeni lakin yaktı Mehmedi Ölümü aldı geldi vurup yıktı Mehmedi Yakaya nişan gibi alıp taktı Mehmedi Kar toprağa değince gelir ölüm kokusu Uyandırmaz bir daha beyaz ölüm uykusu Doksan bin yiğit nefer beyaz gül gibi solmuş Adları dilden dile hazin türküde kalmış Yorgan kardır yastık kar döşeği toprak olmuş Kar toprağa değince gelir ölüm kokusu Uyandırmaz bir daha beyaz ölüm uykusu Sessizce gelir gider ruhu görür bizleri Bir avuç toprak yoktu kar kapattı gözleri Dağlarda sessiz çığlık şehidin son sözleri Kar toprağa değince gelir ölüm kokusu Uyandırmaz bir daha beyaz ölüm uykusu Baş eğdi boyun büktü düşmanı dize geldi Dediler ki Türklerde ölüm bile güzeldi Din dedi bayrak dedi ölmeyi şeref bildi Kar toprağa değince gelir ölüm kokusu Uyandırmaz bir daha beyaz ölüm uykusu. Ölüm acı ve soğuk uykuda gelip sardı Yerler ve gökler beyaz yerler ve gökler kardı Koyun koyuna şehit Hak’kın katına vardı Kar toprağa değince gelir ölüm kokusu Uyandırmaz bir daha beyaz ölüm uykusu Selma Çanakçıoğlu |