Aslındaiçinde yaşadığımız bu çağda hep bir endişe, hep bir tasa esaretin kurbanı yığın, yığın yüzünde taşıdığı ifade sırtının kamburudur insanlığın. hayat bir selvidir aslında bir müddet yükselen bizler yaprak gibiyizdir dalında titreyen toprak çeker köklerimizi çürütür üstünde otlar biter yağmur kar olur, fırtınalar kopar zamanlı, zamansız yok olur gider. geldin bir kere nasılsa acılarımın ilacı ah bir bulunsa hasta yürekler, sıkıntılı beyinler yaşanan buhranlar anlatılsa. önce ipek böçeği gibi örüyoruz sonra içinde ölüyoruz aslında. 12 aralık 2022 |