Değerli anne babalar,
Eğer evlatlarınız evlilik sorumluluğunu alabilecek yetiye sahip değilse lütfen onları evlendirip de dert bir iken bin etmeyiniz. Evet; şu zamanda sağlıklı evlatları dahi büyütmek çok zor iken engelli evlat sahibi olmak çok ama çok daha zor elbette. Lakin evlatlarımızı evlendirince de anne babalık yükümlülüğümüz bitmiyor maalesef.
Evlilik yükümlülüğü aklıselim insanların bile üstlenmekte zorlandığı bir yükümlülüktür.
Bu yüzden lütfen evliliği kaldıramayacak düzeydeki evlatlarımızı, sırf başımızdan savmak için evlendirme yoluna gitmeyelim.
Engelli kadınlarımıza el ve dil uzatan, istismar eden iğrenç yaratıkların da Allah bin türlü belasını versin inşaallah.
Bir edebiyatçı böyle bir beddua eder mi derseniz bu beddua benim anne kimliğimle, kadın kimliğimle yaptığım bir bedduadır.

ELNARE

Gelin diye başlık ile satılmış
Ağıtlara dize olmuş Elnare
Yıllar yılı itelenip kakılmış
Ciğer yakan sızı olmuş Elnare

Anne olup iki çocuk doğurmuş
Hamur gibi dertlerini yoğurmuş
Aç karnını dilenerek doyurmuş
Ziyaretlik müze olmuş Elnare

İstismar edilmiş, taciz edilmiş
İnsanca yaşamdan aciz edilmiş
Zavallı bedeni haciz edilmiş
Koca köye meze olmuş Elnare

Para getir demiş salmış kocası
tecavüz eylemiş köyde nicesi
Istırapla geçmiş günü gecesi
Kart horoza teze olmuş Elnare

Biçarenin aklı yok ki başında
İt salyası çöreklenmiş döşünde
Kaç dürzünün izi var gözyaşında
Yol geçilen vize olmuş Elnare

İnsanlığı yaşıyor mu zannettin?
Her beden kalp taşıyor mu zannettin?
Dehlizleri ışıyor mu zannettin?
Ahlakın ters düzü olmuş Elnare

Vicdanlar kararmış, yürekler katı
Her insan bilinmez kapalı kutu
Utanır açmaktan ısırgan otu
Nefsin acı yüzü olmuş Elnare

Garip Nurgül der insanlık kalmamış
Elnare’m dünyadan murat almamış
Şu dünyada bir gün yüzü gülmemiş
Gözyaşının gözü olmuş Elnare

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ

Fotograf internetten alınmıştır