Devasa bir açlıkla sevmiştim ben seni ve sebepsiz bir yok oluş, göz bebeklerimde saklı o terennümü yok sayan ve yokuşa süren bir münazara.

İklimlerden iklim beğendim nazarında bu imkânsız aşkın
Cebelleşen bedenimle debelendim
Mevsimsiz ölümlerde sürgün
Edildim bir şiirden diğerine
Elasında gözlerimin yeşildendi hareler
Bin bir hevesle çıktığım bu dik yokuş
Ve içimin yerleşkesinde o kulübe

Soytarı gülüşler saklıydı cehennemde
Hani, cennet belleyip el yordamı sevdiğim kadar cihanı
Metruk bir heceye teslim oldum sonra nasıl da nasıl da
Ansızın
Göçen bedenim ve yalnızlığım
Yakarışımın da yankısıydı şiir

Teselli babında üç beş hikâye yazdım:
Yetmedi.
Yetemediğim kadar insanlara cüret ettim binlercesini
Yazmaya
O ki: yazgıma eşlik eden bir ateş
Bir aşk ki cüzi iradesinde mevsimin nükseden bir serzeniş
Ne de olsa eklem yerlerinde şiirlerin kaskatı kalmıştım
Kimine göre deli kimine göre bir derviş

Hak ettiğim ne varsa uzağımda…
Hak etmediğim ne varsa tuzağında…
Mağlup bir gölge belki sitayiş
Hazan mahsulü solmuş bir yaprak ve köküne ihanet eden
Ağacın gölgesinde unutulmuş bir şiir gibi nicesi
Elem kuşları nasıl ki bana eşlik eden
Elham yüklü her anım yüreğim
Konduğum en İlahi Rakım
Üstelik defalarca kapısından kovulduğum nice kulun
Birbirine kulluk ettiği yetmezmiş gibi
Benim Rabbime duyduğum maneviyat ve aşkla
Dalga geçen nice inanır gözüken münafık mademki tefe koymuştu
Beni ve sevgimi ve iman gücüm iken katlanan
Katlandığım kadar zulme ve yalanlara

Geçkin değilken mevsim
Geçimsiz addedilen yaralı yüreğim
Kavuşmaksa kendime
Yamalı gezegenin kaydığı eksenine
Tutunmak ne ki tutumsuz yüreğimle
Sevdiğim kadar hırpalandığım
Binlerce hiciv binlerce nazire

Bir rahmet adına
Bir rivayet idi mademki mutluluk bu dünyanın nazarında
Nezaketim ve saygım
Sarmalında çaresizliğin
Günbegün büyüyen bir yangın
Ah, ettiğim kadar ahvalime
Nasıl da yakındı bana Rabbim şah damarımla
Olan b/ağımda kayıp geçen zamanın da g/izinde
Evhamla kucaklarken hayatı

Yaşadım ve gördüm ve görecektim de
Yazgımın buyurduğu ne ise
Ve de yazmaya doyamadığım
Ne de olsa al yazmalıydı kara bahtım
Aktan alnım ve ruhum ve meramım sadece sabırda saklı
Bir var oluş ve hidayet
Kucakladığım kadar sonsuzluğu aşka duyduğum
İnanç ve saygının devasa hikmetinin sarmalına teslimiyetim
Rabbim ve büyüyen acımla eşleşen
İman gücümde saklı sonsuz histe saklı
Hissettiren ve de yazdıran ve de sevdiren O idi madem…