Savaşım bitti, yanaşırım huzura
Takatim yitik,
Yavaşlayıp durulmak yakmak çözüm değil
Tüm sancılar kaybetmek için miydi?
Her gece bir izbeye saklanırken nasıl da eridim
Engeller birikirken zamanı kendime dar ettim
Vazgeçmeyip kahrettim günleri,
Sabredip mahvettim düşleri
Hapsedip katlettim güzellikleri
Yad edip zapt ettim yüreğimi
Kasvetin bahşettiği hükümleri gayretin azmiyle hazmettim

Yalnızlıkla aşıp, aldanmam rüyalara
Hamlıkla bağlı kalp yanar bu dünyada
Kaskatı yanım, bulaştı günahlara
Yalana kanıp bozdum suskunlukları, inanmam artık vuslata

Kayıp benliğini caddelerde keşfet
Yaralarını sarmaz içinde ki nefret
Dilinde sessizlik, yüreğinde dehşet
Gri İstanbul’da herkeste rehavet
Ekmek bıçağıyla bir katil tüm gününü geçirir methle
Nasıl düşünmeyeyim, yan sokakta cinayet
Bazı ailelerin çocuğunun hapse girmesi cennet
Manzaram anlatılamayacak türden
Ne kadar kulaklarımızı kapatsak da böyle gündem
Düş derine, sür sonsuzluğa, gül ölüme
Karanlık işler, manasız tipler, özgürlüğe erişir dürüstlükle
Zihnimde kurgulanmaya müsait bilinmeyen, tüm paranoyak fikirler gördüklerimden
Korkup da paradokslar oluşturmam söylediklerimi yapacağımı bildiğimden
Aştım bunalımları, atlattım tüm travmaları her şeyi akışına bırakıp geçtiğimden