AĞIR MI AĞIR
Sen kal, ben gidiyorum ey yar,
Yanımda tükenmez anılar, bir de yokluğun Heybem fazlasıyla dolu, ağır mı ağır Kurduğum hayalleri yıkıp da gidiyorum Ne sevdamı bıraktığım taş duvarlara Ne de düşlerimin şehrine vefam olur, Su dökme ardımdan, dönmem artık geri Hazan bürümüş bu şehri sana bırakıp da gidiyorum Tut ki gülerek koşup gelsen Ağaçlar yaprak, tomurcuklar çiçek açsa Yine de bahar gelmez, yüreğim gülmez Ve sen kalıyorsun, ben gidiyorum Aylar, yıllar hep tasayla geldi, geçti Yüreğim yalnızlığınla doldu, taştı Her baharı umudunla misafir ettim Son baharımdı, tutsak kalbinden gidiyorum Dudağından dökülenler baharımı kış etti Dert ortağım şehrime karanlık çöktü Yokluğuna yataklık eden bu şehirden Bağrıma taş basıp da gidiyorum Ünal TÜRKOĞLU |