En fenası bildiğin halde çaresizliği kapısına dayanmak
Beynimde endişe, yüreğimde kararlılık
En feci günüm en özel günümdü, bir parkta bıraktım
Her gecenin sabahı, her derdin devası vardır elbet
Bir sonbahar akşamı, darmadağın bir kabustan uyandım

Elim, yüzüm dağılmış, her yerimi hüzün sarmış
Karşı karşıya gelip, gözlerini kaçırmış
Durdu ruhumun yaşam fonksiyonları
Çok önceleri bir ben vardım, şimdilerde kayıbım
Bir bayram öncesi telaşı, yakıldı umutlarım
Beklemekten canım çıktı, bir hayat bir bankta kaldı

Gece saklar acıyı
Yazdığım şiirler ruhumun sancısı
Tanrılardan daha kutsal bir şeye inanıp, olası ihtimallerle kapıldım
Yüreğimin derinliklerine gömdüğüm şey istemiyor yaşamamı
Kederimi karanlıkla kapladım
Ortaya koy sevdiklerin için tüm varlığını, sonra çalsınlar hayatını
Yüce davaların peşinden koşup, derin anlamlar kazandırmayın
Kimse erişemeyecek nedir evrenin sırrı?

Ufukta ağartıcı ışık
Karanlıkta yoluma pusula bir kalem ve bir kağıt
Ansızın hatırladığım bir anı
Uçup gider aklımdan bir hayal
Atıfet söylediklerim, daha ne anlatayım?
Sema Moritz teslimiyetime yardımcı
Öyle anlatılacak çok büyük hikayeler yaşamadık, sadece yarım kaldık