Kalıcı sanma sakın dünyadaki tahtını,
Yükselişin biter bir gün, belin bükülür.
Gün batar gece olur, Sema bile dürülür.
Bir bir yıkılır, gezip gördüğün yerler.
Yârin, akraban, dostların da geçici.

Kimi geçim derdinde, kimi makam.
Kiminin bütün derdi üç beş beğeni, üç beş şak şak.
Sanma sana kalacak bu saltanat,
Öyle kibre kapılma, bu şatafat da geçici.

Senden önce kimler kimler geldi geçti,
Nemrutlar, Karunlar eli boş gitti.
Nuh’a, Süleyman’a kalmadı bitti.
Gerçek mi hayal mi bilmeden geçti.

Zamanla hayal oldu gençliğin,
Mazide kaldı çektiğin resim.
Siyah saçların ve güzel yüzün
Eskilerde kaldı, hepsi yok olup geçti.

Tüm bağlar, ovalar ve ağaçlar senin olsa,
Hanlar, hamamlar, deniz manzaralı villan olsa,
Bir ezan bir kamet ile başlayan hayat,
Ezansız namazının kılındığı gün bitti.