TEK MÜSEBBİBİ BİL Kİ SEN DEĞİLSİN...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Metruk hecelerden örülesi bir lahit hele ki hüzün ise yüreğin harcı ve boydan boya serildiğim göğün maviden mintanı içimde esen y/el gibi devasa bir rahmeti tek nefeste içime çektiğim elbet bakiyesi ömrün nasıl ki hüzündür bütçe açığı hazan yüklü matemin de esintisinde bir ileri bir geri sürüklenen yüreğin ani çırpınışla sözcüklere v/edası… Düşler, diyorum sevgili: düşler Düşülmez bir aşkın ikircikli coğrafyasında asılı kaldım Matemin örtüsüne sokuldum Ne de olsa aşktı makberim Ve ölüm kusan bakışlar Havarisi yalnızlığın gökte saklı bir kuş gibi Münferit acılarım, kaygılarım İlahi d/okunuşun rüzgârına teslim olmuşluğum Nasıl da yürek burkar Bir disiplin ki bu hüzün Defansı olmayan bir yemin gibi üstüme geçirdiğim Hulasası acıların Hünkârımdır rahmet yüklü bulutların Birine dahi sokulmaktır tek emelim Yokluğuma karışan isyan Ve aralıksız tövbe ettiğim Rabbime… Kayıtsız koşulsuz süründüğüm şu dehliz Kimine göre mizacım alabildiğine pervasız… Ah, sevgili duymalıydın sen bir de demediklerimi Nasıl ki konduğum senin yüreğinde beni davet eden pervaz İndim ve mabedim bir de irkildiğim Sokulgan değil işte mizacım Çünkü ben ölümüne sevdalı ve yaralıyım Metruk bir hanede saklı berduş misali Yola düşen seferisi sözcüklerin Baş koyduğum kadar umuda baş edemediğim ne çok münafık Elbet hakkından gelecektir Rabbim. Kıyasıya verdiğim mücadele Güç bela sevenlerden olmadım hem Gücüme gitse de gülüp geçen Hangi fasılsa bir düşten ibaretmiş yaşam Sevdiğim kadar yüksünmediğim Yandığım kadar yakardığım kadere İnhisarında geçen zamanın tutuşan kabrinde Semadan yere uzanan el gibi Yerden yükselen yel gibi Yâd edilesi mazinin hüzne verdiği selam gibi Yarenim ki kalem Yandığım kadar yakardığım felek Bir mizansense yaşam Bir de miadı dolmuşken azar azar İçlendiğim kadar içerlediğim Bir mevzuymuş ki sevmek Yaşaran göğün yeşillenen doğanın Eklem yerlerinde acılar biriken yazdığım binlerce şiirin Tek müsebbibi bil ki sen değilsin Endamlı bir ölüm dilerken Evhamla severken Efkârı yitik bir figandan kopup serildiğim Şu melun mahzun bakışımla kopup da geldiğim Dünümden de farkı yokken anımın ve yarınlarımın… |
Tebrikler