körpe yalnızlıkFevkindedir yalnızlık Kasım yağmurunda Bir pusu kurmuş ki gece Sızı düşmüş derbeder bedene İçer içer şu şarkılar söndürmez Körpe yalnızlık büyüttüm Bir kaç dal parçasıyla Mey içtim bağlamayı üşüttüm Teller vurmaz oldu yabana Söylerim söylerim yürek söndürmez Bir kalem bir kağıt bir de kuytu köşe Isıtır mı acaba derdimi meşe Kendini şair sanan birini Tahta yatak ve zehir gibi çay ve Yazdığım birkaç satır şiirde söndüremez |
Saygılarımla.