umudu yüksek tutalım
halka kuyruklu lemurların sülaleri geliyor
baobap ağaçlarının şişman laneti
tutar da yağmursuz caddeyi
bir çayın geceye demden sesi
geçmez boğazlardan

uzağın tarifi zor
bir tık sanal akıl haritalandıramıyor
günün zenciliğini
zencefilli bişeyler, aylar malum
gözlerimden öpülürüm
ben burnum akınca
öğün, çalış, güven diyerek başlardı yasa
bir gazi kalmış deseler galiçyaya
anadolunun şehitleri
düşer bozkırlı aklımıza
öyküsü kurttan bir adamı hatırlarsınız
düşülen yola taş katanların
imanları palavra
kutsallığı ağırdan bir mizaca şırıngalansam da
fil olmayı dilemem o anlarda
olanların bayrakları hortumlarında
timsahlar da gülümser ya
soğuklarını güneşe yayınca

yakını nasıl toplayıp çıkarsak
kürekle mi vursak başlarına savunmasız bedenlerin
bazı şeyler sonraya bırakılmamalı
ruhları açılıp okunmalı
olmayan kalpleriyle can bekleyenlerin
insanlığın amentüsü
çok olanın rengi hafiften dalgalı
sordum su yarımı sarılarak ahtopotlara
bilge çakallar kemiriyorken zamanın etinden
binlerce yıllık kemiklerimizi



şimdi -