ben ruhumu, cesedimi yaşatmaya, ikna edemiyorum
"Şiir kelimesiz,
kelimeler manasız, şair, sözün bittiği yerde, bu gün. Manaya, meal ister tüm dostlar, şizofren ben miyim, yoksa siz mi? Şirini kayıp etmiş, bir şairim bu gün ben. İstediğiniz anlamak, ben ise mecale muhtaç. Damarlarım da akan kan, zehirliyor, bu gün beni, aklımı azat edemiyorum. Gece, uyku içinmiş, tüm cesetlere, ben ruhumu uyumaya, ikna edemiyorum. Dışımda ki, ben ile içimde ki beni, oturtup bir köşeye, dost edemiyorum. Dışım da poliana, içimde şizofren, ele geçirdikleri ceset, aynada ben. Tanımsızım, madde aleminde, sır peşinde, şüpheciyim, reçetem yok, ölümcül bir kanser bu, ilacı henüz, keşf edilmemiş. Mutluluğu arayanlarla, mutluluk nedir bilmezler, şeytan çemberine, almış beni. Cesedime tanınan, zamanı boşa geçiririyorum, keşkelerle. Aklımı azad edemiyorum, tanımsızım, biçare, manaya, meal peşinde tüm dostlar, ben ise, dışımda ki ben ile, içimde ki beni, oturtup bir köşeye, dost edemiyorum. Ölümcül bir kanser bu, damarlarımda akan kan zehirliyor, bu gün beni, ben ruhumu, cesedimi yaşatmaya, ikna edemiyorum. _şairşizofren_ |