B A B A M..._____ “Anne gezindiğin bağ, baba yaslandığın dağdır!” Küçüktüm, yetim kaldım, babamı pek tanımam! Ufacık, tefeciktim... Bir dağ gibiydi babam! İlm, irfan sahibiydi, bildiğim kadarıyla; Öğretmek isterdi de, yetmezdi benim çabam... Başı, Toros’lar gibi, her zaman karlı idi! Yüzündeki çizgiler, derin akarlı idi! Çocukları severdi, gördüğüm kadarıyla; Onurlu duruşuyla, çok ta vakarlı idi... Çok güzel sesi vardı, her yerden duyulurdu! Pek de güzel konuşur, hatırı sayılırdı! Mektep, medrese görmüş, duyduğum kadarıyla; Bir güzel yazardı ki, hattatlar bayılırdı... Yaşını hiç sormayın, kırkında öldü babam! Can kıymetinin çok geç, farkında oldu babam! Görünüşte sağlamdı, sardığım kadarıyla; Çok genç yaşta feleğin çarkında kaldı babam... Hep elleri havada, gönlü duada gördüm! Erken göçtü hayattan, çok az dünyada gördüm! Tam yarım asır olmuş, saydığım kadarıyla; Silinmiş tüm anılar, sanki rüyada gördüm... Onun başucunda taş, benim gözlerimde yaş! Babamdan çok yaşadım, gün gelir yavaş, yavaş! Beni alır yanına, umduğum kadarıyla; Vuslat cennette olsun, kim istemez arkadaş... Antalya-2008/11 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Babasız bir eksiktim, hiç olmadı çoklarım, Menzile varamadı, yolda düştü oklarım. Her bayram kollarımı, açtığım kadarıyla, Sarılırım toprağa, güllerini koklarım….................................Malkoçoğlu **Babamın 64. Ölüm sene-i devriyesi…Ruhuna Fatiha. |