TUTSAK KALAN ASK
sen sahibi oldugum sır’rım
daha fazla tasıyamıyacağım seni tebrikler yine kölen yaptın beni daha nekadar tasınaya bilinirki ne kadar saklı kalır daha elini tutamazken nasıl söylenebilir bilmiyorum ve sen her geldigimde giderken hiç birsey bilmeden görüsmek üzere derken zamana karısıyorsun ve ben sende ölüyorum sen giderken zamansız mevsimler gibi ilk bahar son bahar vesen giderken ben bende ölüyorum mevsimsiz ülkem soylemeye cesaret edemedigim esaret altında kaldıgım sırrım belki rüzgar fısıldar kulağına seni sen bilmeden ömrümden çok sevdigimi sevgilim |