Pişmanlık ateşiyle yaktım tüm bedenimi
Bir lahza bile olsun sönersem şerefsizim
Kaybedip şuurumu, unutup nedenimi
O eski benliğime dönersem şerefsizim

Kefil oldum dilime, kulağıma, gözüme...
Yeter ki geç olmadan götür bizi çözüme
Yaratılan her mahluk şahit olsun sözüme
Kendimden başkasını kınarsam şerefsizim!

Lütfeyle buluşalım her zamanki o handa
İster yüzüme tükür, ister affet o anda
Ne bu fani dünyada ne de öbür cihanda
İsmini lanet ile anarsam şerefsizim!

Ya bitsin mesafeler, sana bir adım kalsın
Ya da görünmez bir el zamanı öne alsın
Üç yüz altmış beş günün birinde bile olsun
Sensiz mutlu kalmayı denersem şerefsizim...

DİLİZÂR’a zulmünü bağlamışsın seriye
Nasıl dönmem bu dertten bir kemik bir deriye?
Dikeninden başka şey kalmasa da geriye
Senden başka bir güle konarsam şerefsizim...