SEBEBSİZ AYRILIK
Akşam güneşinin batışını seyrederken
Hasret ile yanan yüreğimden Boşalıyor buz gibi bir ter Yıkılmış hayallerim felaketimdir benim Umutlar yok olur asırlara bölünür saatler Bir ses gelir karanlık geceden Başı boş dolaşır odamda sahipsiz gölgeler Nasıl anlatılır ki sebepsiz ayrılık Hançeri almış eline geceler, üstüme çöker Buğusu yitirilmemiş sevdalardan Kopup gidiyor sevgiler yüreğimden.. Salaş meyhanenin bir köşesine oturmuş Kelimelerin öpüştüğü mısralar dökülüyor kalemimden Sebepsiz ayrılığın acısı kanıyorken içimde Zamanın iliğine düğmelenmek’ti aşkı Dilim’de adın şarkı olmuşken Dokunmak’tı tüm varlığımıza belki de Bilinmezliğe yelken açmış geminin tayfası yüreğim Gideceği liman belli değil mavi denizlerin Yalnızlık rıhtımda aşk melodisi çalarken Kaç kadeh kırıldı biliyormusun Oysa ki,dudağın değince dudağıma Bahar gelirdi yüreğime Hasretin karabasan gibi çöktü üstüme Kararttı dünyamı,aydınlanmıyor gözlerim Üşüyen yüreğim,ısınmak için geldi yüreğine Açmanı isterdim gönül bahçemde Kalbimin hazanı bitsin isterdim Olmadı,kırdı kanadımı bu sebebsiz ayrılık YEŞİLIRMAK |
Hüzünlerin sarmalında,harika bir gönül esintisi şiir.
Duygu çıtası oldukça yüksek dizeler.
Kutlarım gönül sesinizi,emeğinizi.
Esenlik dilerim.