SENİ SENSİZ YAŞAMAYI BİLİR MİSİN ?
yokluğunun son katresi düştü yüreğime
ve kapıldı sele gece ve gündüzüm sadece füsun değil yüzün bile ağlıyor halime müşteki bir yolcu gibiyim gitmekle kalmak arasında bocalayan anlatamadıklarım var belki de duyuramadıklarım yalnızlıklarıma sarıp sarmaladığım sayı kurup sessiz, sessiz sayıkladığım birde sen varsın sen ışığım oldun karanlık görsellerime ses oldun nefes oldun heves oldun seni sensiz yaşamayı bilir misin ? çağırsam tereddütsüz gelir misin ? tutmak istesem tutamam ellerini görmek istesem göremem gözlerini ahraz mısın ? ama mısın ? yoksa yağmayan sema mısın ? |