Sıradan bir gün
Bugün yine akşam oldu
Ve yine sen yoksun Senin yokluğun kara bir duman gibi Dağıtamıyorum kafamdan yokluğunu bile Yataktan fırlarcasına bir anda Koşuyorum odamın penceresine Saçlarım mükemmel dağınık Ve her zaman ki sarışınlığında Bakıyorum, etraf yeşil ve güzel Ayrıca kuş sesleri ve sonbahar Acaba diyorum, acaba Senden bir haber getiren var mıdır? Senin gözlerini gören benim de görünür mü gözüme? Bakıyorum ama nafile Kuşları getiremiyorum dize Sonra sonbahar sır vermez derinlikte Kapatıyorum pencereyi Bir çocuğun küsmesi gibi hayata Sonra, çaresiz bir müzik açıyorum Belki seninle aynı anda dinler hafiflerim diye Lakin,Hep aynı şarkıyı dinliyorum Senin en çok sevdiğini Açıyorum çalıyor gün boyu Arada esiyor deli rüzgar Dağıtıyor kara bulutlarımı |