NE ÇOK SUSTUM SENİ
ben başkalarına değil
sana tutkundum kaybetmekmiş meğer sevmek hasret çekmekmiş bulup, bulup yitirmekmiş bu yüzden hep yutkundum senden baki kalan bu esrik bakışlarmış gözlerimdeki buğu göğümdeki bulutlarmış acıysan baş tacıysan yalnızlıksan suskunluksan uykusuzluksan her neysen ateş düştüğü yeri yakarmış senindir suya düşen sedam ağzımdan çıkan nidam senindir zamana kenetlenen şiir isminle beslenen söz benimdir hangi denizin kıyıyı öpen dalgasısın hangi gönül’ ün halkası gözlerim görünce seni kapanması gelmiyor ne çok sustum seni ne çok derdine düştüm anla beni sadece ne olur anla |