29
Yorum
59
Beğeni
5,0
Puan
1851
Okunma
Aşkın albatros kanatlarıyla,
gönlümüzün gökyüzünde süzülen
fırtına kuşlarıydık çığlık çığlığa öten.
Bazen mutluluktan, bazen kederden...
Şiirlerin koynunda büyüyen aşkı
kutsayıp hayallerle düşlerle
pupa yelken giderken mutluluk denizinde
şaşırıp rotamızı,
egoist hazlara daldık.
Vefasızlık ve ihanetin çıkardığı
o büyük fırtınanın,
ahtapot kollarında boğulan
sevginin sadakatin ecelsiz ölümüne,
şiirli ağıtlar yakıp ruhumuzu akladık.
ve
Kırıp kanatlarını aşkın,
yürek zulalarına sakladık...
Albatros olamadık...
MELAHAT ÇETİNKAYA
5.0
98% (43)
3.0
2% (1)