Yıldızların yalnızlığı
3 çocuk geçti Az önce asfalt yoldan
gördüm üçünü de ufak bir pencerenin camından iki oğlan çocuğu diğeri de bir kız kızı sana benzettim saçları şarap rengi 3 arkadaş ilerliyor adım adım yolun ikiye ayrıldığı düzlüğe kızın gözü yıldızlarda ortadaki duymuyor yıldızlardan gelen müziğin sesini diğerinin dili tutulmuş şarap kızılı yıldızdan Yıldızlar harap etmiş 3 ufak yolcuyu Yolun ikiye ayrıldığı yerde Âdeta bölünmüş yıldızlar ortadan ikiye Ve tam ortasında en parlağı Geçenlerde okumuştum alfa mıydı neydi İşte tam o varmış tüm kızıllığıyla ortada Ve ortada öylece kalmış sonsuza dek Ne bir şey kaybetmiş ışığından Ne de yerinden oynatabilmiş ufacık yıldızlar Hava kararmak üzereyken son kez görüyordum Yolcuları İkiye ayrılan yolda Durdu bizim alfa Önce baktı sağına Yıldızları görmeyen sesini duymayan biri vardı Sonra soluna döndü Yıldızları görüp konuşmayan biri vardı Hiç ses etmeden döndü hemen geriye Geri gelirken yüzünü gördüm yakından Gözlerinden dökülen yaşlar çarptı gözüme Yanına gittim Hayırdır küçüğüm neden bu yaşlar dedim? Amca dedi bana Oysa değilim henüz otuzunda Yıldızlar çok yalnız kimse duymuyor ve Konuşmuyor onlarla dedi Kızın haline baktım gayet ciddiydi! Sonra dizlerimin üzerine çöktüm Ağladım gün boyu yıldızların yalnızlığına |
*** YILDIZLARIN YALNIZLIĞI *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...