SENDEN ÖĞRENDİM VAZGEÇMEYİ
Bekliyorum gelişini, son bulsun gidişin
Tenim teninde kaybolup hasretine doysun Yüreğin kör düğüm olsun da gidişin olmasın, Gel, öyle gel ki, kumrular kıskansın Bak geçiyor yıllar, saçlarına düşüyor aklar Yıllar sevdamı daha ne kadar saklar Kızıl kanım damarımda sensiz neyi bekler Gel, öyle gel ki, mutluluk andımız olsun Ak düşmüş saçların savrulur rüzgârda Deli gönlüm dolanır yüzüne düşmüş zülüflerde Bırak gamzene kazayım mezarımı Gel, öyle gel ki, kalbim sarayın olsun Anladım boşa kürek çekmekmiş kaderim Umurunda mı sağanak yağmurda ıslanayım Olmayacak duaya niye âmin diyeyim Gelsen de olur, gelmesen de Deli tay gibi sana koştukça, sen kaçtın Bende yoksan eğer, kaybolmayı seçtim Başı sonu yorgunluksa bu aşkın Gelsen de bir, gelmesen de Yıkıp geçtin de yıkıldığım yerde mi kaldım Gözyaşlarımla yıkayıp elemlerimi Acılarıma gülüp yaşamayı Ben, senden öğrendim vazgeçmeyi Ünal TÜRKOĞLU |
Emeğine yüreğine sağlık
_____________________________Selamlar