Çatısı Kalbimden
Gel , bu gece hiç bilmedigimiz bir şehre gidelim seninle
dünyanın gürültüsünden uzakta dolaşalım el ele gel , bu gece bir hayal kuralım seninle çatısı kalbimden olan bir evimiz olsun ve rüyalarda buluşacaksak eğer tüm gün uyuyalım sadece gel , papatyalarla çevrili bahçemizden çiçekler toplasın çocuklar sevinçle saçlarınla oynayayım her sabah güneşin doğuşunu izleyelim birlikte ve ben , ölümsüzlüğe ulaşıyorum sanki seni her öpüşümde sonra bir şarkı çalıyor Kahraman Denizden ben sarhoş oluyorum tek bir gülüşünle güneşin batmasına yakın bir saatte bir martı uçuyor gökyüzünden kanatlarında özgürlüğüyle ,süzüle süzüle sanki aşkı anlatıyor bize üstelik birde gülüyor yüzümüze kalbindeki tüm neşeyle şimdi "gel" , desem gelir misin benimle konuşmak yalnızca gözlere mahsustur öyleyse gel biz saatlerce susarak konuşalım seninle |