Livaziye
Fesleğen kokan bir şiir
Şairine küser mi hiç müzeyyen Gözyaşları yalnızca bir su damlası değil Seni bu denli üzen , hislerin ve hikayen Yüksekten korkan bir adam Seni sever mi hiç müzeyyen Alerjen bir kalp bu benimkisi Senin avuç içlerin kurdeşen bi’tanem Bilirsin sevgi rasyonel bir denklem Bir nevi kartezyen , biraz matematiksel Meğer delice severmiş seni görkem Çünkü aşk akla sığmaz , kalp şizofren Kafam Notre Dame’ın kamburundan beter Gel livaziyem bu gece gidelim bu şehirden Cam kenarı senin olsun , manzaran bana yeter Gel livaziyem gidelim sen ve ben , uzak bir yer .. // Fesleğen kokan bir şiir Katilini sever mi hiç müzeyyen Benim şehrim güneşten uzak Şiirlerim seni yaşatır mı bi’tanem Düşersem tutar mısın ellerimden Beni yine sevebilir misin müzeyyen Biliyorum sen zoru seçersin bi’tanem Hâlbuki bırakmak bu kadar kolayken Bilirsin sevgi rasyonel bir denklem Bir nevi sen , biraz sana benzer Meğer beni delice severmişsin sen Çünkü aşk akla sığmaz , kalp şizofren Quasimodo dün gece öldü müzeyyen Şimdi gel desem yine gelir misin benimle , yeniden Benim ellerim soğuk olur , kalbim sana yeter Öyleyse gel livaziyem gidelim sen ve ben , uzak bir yere .. |