Bu sevdaya son sitemim
çekip gideceğim uzaktaki diyarlara
ne bir yürek acısı kalacak geride
ne de gururdan dökülemeyen gözyaşları
hepsini terk edeceğim en acımasız halimle
gümbür gümbür dolu dizgin
terk edeceğim sevda denilen şeytanı
yüreğimi özgür bırakacağım sevdasızlık dağlarında
yüzümü güneşe kaldıracağım
akmayan gözyaşlarımı kurutsun diye
yanan yüreğimi sevdasızlık dağlarının esintilerine terk edeceğim
öyle serinletsin öyle soğutsun ki üşütsün bile
belki dağların en dorğuna ulaşacağım
buz tutsun yüreğim diye
dönüp bakmayacağım
riyalar içindeki kokuşmuş geçmişe
çekip gideceğim dağlara
kelebeklerin kanatlarında özgürlüğe uçacağım
yürek yangım uzakta çalan kaval seslerine karışacak
yine yanacak yine dağlanacak yüreğim
ama kimsesiz riyasızlıklar içinde
kendimle kendi yangımla olacağım
bulutlara sığınacağım beni sarmaları için
ben başedemedim bende olmayanlarla
ayak uyduramadım düzendeki gidişlere
hep geri kaldım
şaşkın çocuklar masumluğu
gözlerimde dondu kaldı
gülüşlerim son kırıntılarında
bir tükenirse biteceğim biliyorum
yüreğim erimeden gülüşlerim tükenmeden
kaçacağım bu diyardan
toprağın kokusu ağaçların esintisiyle bütünleşeceğim dağlarda
çığlıklar atacağım haykıramadığım isyanlara inat
ruhumu tutsak eden herşeye küfredeceğim en adice
en tepede isyanlarımla kendimle
riya tiyatrosunda oynayan oyuncuları izleyeceğim
perde kapandığında alkışa gitmeyecek ellerim
onları kendi dünyalarında bırakıp
zirveye gönlümdeki masumluğun en zirvesine çıkacağım
arkama bakmadan terk edeceğim
siz/leri/

BirSEN DEMİR

02.08.2008 14:51