KIYAMA DURDUĞUM HER AN HER ŞİİRMaviden bir düşsün sen varsın düş gözümden Sözcüklerin muhatabı değil isyan Bazen çalakalem yaşadığım da değil yalan Alası ömrün elası gözlerin Endamlı bir hüznüm ben Yampiri yollar var düze çıkması imkânsız Düz yollar var bodoslama yürüdüğüm gel gör ki Aştığım dağlar, bayırlar saklı içimde Bir içimlik olsaydı ya şunca hüzün Bazen martaval okuyan dalgalar Bazen yanlı yansız imgeler Sadık olduğum kader kadar İhya edilesi bir yürek beklemede keder yüklü Bir batarya aşkın azığa alındığı Göğün de umresi sessizliğimi koruduğum Hazan alt yazı geçmekte Hüznün depreştiği kaşla göz arası Kaynakçam umut ve iman gücü Soldan sağa saydığım Elbet yoklamada da aldım yerimi Yeminlerim mühürlü Yâd edilesi mevsim hürmet gördüğü Kavisli bir ömürse içimi d/ağlayan Kan kusup kızılcık şerbetine yorduğum Ah, yumuk gözleri kaderimin Ah, endamlı düşlerim benim dünde kalan Kayrasında sızının Kan çanağı gözlerimde asılı bir fener gibi Aydınlık kılmaksa evreni Kıyamadığım ne çok şey Kıyama durduğum her an her şiir Külfeti ömrün Dibi gördüğümün kaçıncı seyri bu? Şah damarımdan yakına duyduğum imanın gücü İnişli çıkışlı yolların vedası Nazenin bir gölge misali Eylediğim değil Neyden ibaretse kaderim Hızması kayıp bir gün Kazması kayıp bir işçi gibi Bol keseden dağıttığım saygı ve sevgi İmha edemediğim bir hüzün iklimi ki Bodoslama inandım ben yaşama Yâd edilesi dünüm günde saklı bir özveri Baş etmenin de bin bir yolu Yaşamaksa hayatı layığıyla Yeter ki doğru zamana ışınlayım kendimi Kimliksiz bir keder benimki İklimlerinse en güzeli Elbet umuda dair bir bekleyiş Ayaklarımı yerden kesen… |