365 Güne Dört ÖlümŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ölüm meleğine kaptırdığımız dört canımıza... Ablam,halam ve iki yeğenime hiç okuyamayacakları bu şiir içimin acısına biraz olsun mola
Gün doğmaz
Yetişmez akşamın kızılına sarı saçların Kalemin kırılmış göğsünün doğurganlığında matem Gözlerine mil çekilmiş Yaşama hevesinde Kararmış yastığının yüzü Sönmüş ocağında annenin emekleri Bir yakarış inmiş sana Gökten Bir emir Adı ölüm Sinmiş sonbaharın Ağlayan bulutlarına... Öylece bir ölüm Gelmiş dayanmış kapımıza Ölüm meleği Bırakacak gibi değil yakamızı 365 güne dört ölüm 3 fidan bir çınar Biri etim den üçü canımdan biri yirmibeşinde biri kırkbeş Bugüne sen düştün otuzunda bir gelincik Tanrının üstümüzde gazabı Günahımızdan mı yoksa sadece bir sınav Gözyaşlarımıza Fıratın ve Diclenin suları şahit Bulutların bunca içli ağlaması bu yüzden Kocaman bir keder Sindi bahçemize Dallarımız kurudu gövdemiz hasta Ey keder Kudurmuş dişlerinde ciğerlerimiz Parça paramparça Issızlık Derin bir hüzün Tanrım çöktü hücrelerimin her yanına Yaz kopardı etimden gül goncamı Kurumadan toprağı Düştü yere yirmibeşinde kanımızın parçası Ağlarken kucağında dinmemişken henüz içimizin ağrısı Devrildi koca çınar Bitmeden matem haberi geldi Otuzunda bahçemizin sarı çiçeği Dermansız bir dert Altıncı ayında yıkıldı göğümüz Ölüm meleğinin yok merhameti Bizimse yok takatimiz Elimiz kolumuz dizimiz kırık Sadece konuşur gözlerimiz Gözyaşlarının çağıltısında Derin derin kanaya kanaya... |
Emeğine yüreğine sağlık
________________________________Selamlar