Ayrılık acısı cana yetince.
Birlik -beraberlik özde bitince.
Hoş görü ,anlayış ,sevgi yitince.
Yad eli, sılası oluyor gurbet.

Her yerin seması bir de arzı var.
Dağı-taşı, akarsu ve ovalar.
Nasıl ki yol bulup,düşman yuvalar.
Yad eli, sılası oluyor gurbet.

Örf-adet diyerek adalet çökse.
Mazlum ötelenip göz yaşı dökse.
Dönülmez sanılıp virajı bükse.
Yad eli, sılası oluyor gurbet.

Aradaki dağı engel sanmışlar.
Kavuşması zor diyerek yanmışlar.
Türlü türlü hurafeye dalmışlar.
Yad eli,sılası oluyor gurbet.

Madem ki insanız dünya bize han.
Yaşayıp gidelim düşman olmadan.
Değer bilelim sararıp solmadan.
Yad eli, sılası oluyor gurbet.

Ulaşım neredeyse ışık hızıyla.
Yeter ki ilgilen dostun nazıyla.
Hele bir türkü vur aşık sazıyla.
Yad eli, sılası oluyor gurbet.

Konup-göçen yürekten silinmişse.
Kavim-kardeş göze hor görünmüşse.
Yaşlı hor görülüp ötelenmişse.
Yad eli, sılası oluyor gurbet.

Ezanların sesi kısılıyorsa.
Yürüyene küfür basılıyorsa.
Yöneten kibirle kasılıyorsa.
Yad eli,sılası oluyor gurbet.

Asıl gurbet yüreklerde-dillerde.
Doğa alarmda,zehir göllerde.
Eskisi gibi kokmuyor güller de
Yad eli sılası oluyor gurbet.


Emine Balı Oğuz.