Ülkem insanı adına tedirginim.Sesim alabildiğine kısık.Bunca tecrübeden ve yaşanılandan sonra hala koca koca adamlar birbirlerinden öteki üretip hain ilan ediyorlar..Filistin’de,ırak’da birbirini öldürenler gibi..Tedirginim..Ülkemde kardeşliğin yerini bu hain edebiyatı, düşmanlığa taşır diye tedirginim..Çünkü gerçek düşmanı ve onun nasıl çalıştığını biliyorum..Benim insanlarım ise bir birine benzer..Aynı ağlar,aynı güler..aynı sever..lanet olsun bu çirkin tezgaha...kimse hain değil..bin yıllık devlet..bin yıllık halk...eyy..! güneşlerde uyuyan soylu çocuklar,Dursunlar, Denizler, Mehmetler kalkın ve sesime ses verin..biz aynı adamlardık ama soylu,keskin vicdanlı bir kavgamız vardı..o vicdanımızı kışkırtıp kardeşi kardeşe vurdurdular...gelin ve anlatın bu kan kokan havaya,bu sisli havaya halkımız üzerinde oynanan bu oyuna dur deyin..

kaç bin genç vurulmadık ki vatan dedik, bayrak dedik, halk dedik, emek dedik, ekmek dedik...kaç bin genç fidanı soldurmadık ki zindanlar da.. Eyyyy...! güneşlerde uyuyan soylu çocuklar..kalkın ve anlatın bir daha...kardeştik aslında...kardeştik deyin

Yürürdü, güneşe su çeker gibi
Yorulur yol, ayakları bahtı olurdu
Gönlünü serdimi meydanlara
Şehirler mazlumların tahtı olurdu

Şu eski hırkaya saklanan adam
Saklar yüzünü çocukluğumdan
O şimdi tedirgin bir şarkıdır
Korkunca, dua gibi okunan