Gerçek bir yaşanmışlıktan esinlenerek kaleme alınmıştır.

PERİ KIZI

Bir yolcu vapuru ile
Kadıköy’e geçiyorum.
Serinlemek için
İskelesindeyim.
Güneş de yakıyor,
Gözlerimi kamaştırıyor.
İhtiyacım olan D vitaminini
Almaya çalışıyorum.
Gözlerim uzaklara
Karşı adalara dalmış.
Bir taraftan da
Kız kulesini seyrediyorum.
Çocukken ne kadar da
Çok gitmek istemiştim.
Güneş beni daha
Fazla kavurmadan
Oturduğum yerden
Kalkmak istiyorum.
Karşımda uçuşan saçlarıyla,
Derin bakışlı gözleriyle,
Bir peri kızı bakıyor.
Gözlerinden
Kendimi alamıyorum.
Bana bakarak
Gülümsüyor.
Sanki kalkma diyor.
Saçlarım rüzgarda
Gözlerimi kapatıyor.
Yanılıyor muyum ne?
Ayaklarım gitmek istiyor,
Ama kalbim
İzin vermiyor.
Yanına gitmek istiyorum.
Cesaretim yok,
Yıkılıyorum.
Gitme ile kalma arasında
Şaşkınım .
Biraz da ürkek.
Cesaretli olan sendin.
Yanıma
Bir bardak çay ile
Geliyorsun.
İçer misiniz?
Yan yana
Çay içiyoruz.
Çayın bitmesini
Hiç istemiyorum.
Zamanın durmasını,
Batmakta olan güneşi
Ellerimle tutmak istiyorum.
O çok sevdiğim,
Seyrine doyamadığım,
Gün batımı
Batmasın istiyorum.
Çünkü yanımda
Pir peri kızı var.
İkimizin saçları
Birbirimizin saçlarına
Karışıyor.
Hiç konuşmuyoruz.
Sadece gün batımının
Denize vuran
Yakamozlarını seyrediyoruz.
Yunus balıkları
Balıkçı motorları ile yarışıyor.
Martılar içimizde
Sessiz çığlıklar atıyor.
Başkalarının attıkları
Simitlerin parçalarını
Kapmaya çalışıyorlar.
Nafile.
Güneşi tutamıyorum.
Gün batımı
Gün karasına dönüyor.
Vapur artık
İskeleye yanaşıyor.
Halatlar
Babalara bağlanıyor.
Peri kızı ayağa kalkıp
Yanağıma
Bir buse verip
Çok güzel
Bir yolculuktu
Diyerek uzaklaşıyor .
Kara gözlü kıvırcığım,
Yaralı kalbimin hüznü.
O iskeleden
Çok vapurlar kalktı
Biliyor musun?
Ben günlerce
Aynı saatte,
Aynı yerde,
O vapura bindim.
Bulamadım…
Çünkü sen
Peri kızıydın.
O gün
Benim için gelmiştin.
Şimdi
O peri kızının
Hayalini arıyorum.
İsmini bile bilmediğim
Peri kızı.
Şimdi buradan
Sana yazıyorum.
O gün sana
Teşekkür edememiştim.
Çok teşekkür ederim
Bana yaşattığın
Güzel dakikalar için...

Miraç MORÇÖL 10.09.2022