Çekip gidilmiş
Bir halde
Seni senden
Habersiz
Kar taneleri gibi
Birbirimize değmeden
Yaşıyorum

Enerjim tükenmiş
Hayat bıktırmış
Dalında
Susuz kalmış
Çiçek misali
Soldurulmuşum
Kurutulmuşum

Ne dostlarım
Dost olarak kalmış
Ne arkadaşlarım
Arkadaş olarak kalmış
Ne eşim eş
Ne de evladım
Evlat olmuş

Bu bahtsız hayatımda
Tetiğe basılmış
Uzaklara
Çok uzaklara
Yönümü bilmeden
Bir mermi misali
Uçuyorum

Bir serseri
Mermi gibiyim
Nereye düşeceğimi
Nasıl düşeceğimi
Bilmiyorum
Bilmekte hiç
İstemiyorum

Hani et tırnak
Ayrılmazmış
Kardeşlerin
Kardeş değil
Candeş olmuşlar
Benden uzak
Bende değiller

Bir can arıyorum
Cana değecek
Öyle bir can
Olsun ki
Canıma kan verecek
Beni benden
Edecek

Ey hayat
Dosta dost gönder
Kem gözlerden
Yorulmuş
Cana can gönder
Canı canana değsin
Hayatta onu da sevsin

O da garip
Bir kulun değilmi
İzin ver
Biraz sevinsin
Seveni sevsin
Kendine gelsin
Cananını bilsin

Dost ararsan
Dön mevlanaya
İşte sana
Umut kapısı
Ne olursan ol
Gel demiş ya
Mevlana

Eşiğinde
Yaradanın aşkına
Yunusum yatmışsa
Şimdi
Bende geldim
Başım eğik
Kapına

Senden başka
Dost bulamadım
Geldim
Dostunun kapısına
Dostunu dost
Nasip eyle
Allah aşkına

Miraç MORÇÕL