YENİLME SAKIN
İçini yakar bu aşk acısı
En derin duyguların yıkılır Sahipsiz akar gözyaşların Hiçbir sey degişmez korkma Karadeniz küsse de karasuya Sakarya nehri akar yüreğinin en kuytu yerine Suyu karışır yine de karadenize Engel olamazsın ,titrer Sesin Kimsesiz kalırsın en zor anında Sesin duyulmaz feryat etsende El uzatamazsın dost bildiğin insanlara Kaybolmuşlardır yoktur etrafında Ararsın her sabah yüzünü yakan güneşi Uyandığında yanında bulamazsan sevdiğini Sakın şaşırma Duyamaz sesini, sakın çagirma Kendi Acını yaşarsın geçmeyen zamanlarda Tutulur dilin,boş kalır elin Dönersin kendi etrafında Merak etme, dönecektir birgün Tek satırla yazılsada son vedanın yazısı Yüreğinde kalır kırgınlığın sızısı Çalkantılı ömürünün aşk acısına Seni senden alan o zalime Aciz kalıp yenilme sakın Yüreğinin yağında kavrulur gidersin Ruh sancılı ayinle, bilinmeyen zamana Bir nebze sükûneti sözle katarsın Kayıp ufukların suskunluğunda Alabora gönülde dize gelirsin Sen hırsına yenilme hüzünler sokağında Bilmem ne denir b/aşka, değerde var mı yeri? Şaşkınlık omuza yük, dil takılı ağında YEŞİLIRMAK |
Emeğine yüreğine sağlık
________________Selamlar