İnsan hiç olmazsa birazcık olsun sever
Ucundan olsa da yeter
Kenarından da
Yalandan da,
Ne
Kaybedersin ki
Ne kaybedeceksin ki
Mutluluğun göz yaşlarını silmekten gayrı,
Sen
Hayatında hiç sevdin mi ki
Umudun dökülen
Yapraklarında
Hazandan
Kışa doğru,

Mevsimlerin de tadı tuzu yok artık
Rüzgarlar bir hiçe mahkum
Gel de yaşa şimdi
Düşün koylarında
Sabıra inat,
Gam yüklü
Zaman
Da
Geçmek bilmiyor
Duvara toslayan bir yük gemisi gibi,

Bıraktım dalgalar
Dalgasını geçsinler
İlle vuracak
Bir gün
Kıyıya,
Amma velakin
Belki de yokuz artık biz oralarda
Meçulun diyarlarında,
Geriye bir tek kalan
Bir masal misali
Hayallere
Asılan,


Aşk dedikleri
Bu olsa
Gerek
Sevdada kayıp
Gönülde hüsran
Ömür de denen yolda
Bitap düşmüş,
Azı dahi
Bir
Mucizeye çok muhtaç...

* Berlin, 20.09.2022 *

Talat Özgen