1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
333
Okunma
ÜMİT
Yusuf Yılmaz
Karanlıklar kaybolurken
Ümit denilen şey tan atarken yeşermeye başlar.
Sararan yapraklar, sudan;
Hüzünler, sevinçlerden medet umar.
Gözler maviyi arar,
Nehirler meyile akar,
Dalgalanır rüzgarlarda saçlar.
Nerede olursan ol,
Evde, sokakta, gurbette…
Ümit denilen şey
Yakalar seni en ummadığın yerde.
Yeter ki yaşamaya ayak diret,
Birde inat et.
Özgürlük mücadelesidir benim,
Hürriyet, emek ve ekmek;
Mavi bir düştür rüyalarımda, gerçek;
İyiliği, güzelliği, sitemi sevmek.
Mademki bu amansız bu çetin
Zorlukları yendin;
Bu yüzden
Ümidini hiç yitirmedin;
Devam et.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz