YORGUN GÖZLERİM
Yusuf Yılmaz
Gözlerim
Güneş gibi bakar durur ya
Bir yanda gülen
Bir yanda ağlayan gözlerim…

Geceler yaklaşırken sabaha
Rüyalarımın gözleri
Her şeyi görür,
Dağları, denizleri, yıldızları…

Gözler çift
Biri ışığa bakarken öbürü bakar karanlığa,
Biri ağlarken, öbürü,
Düşünür kara kara…

Fakat o kızgınlıkta kör mü ne?
Dünya dönerken,
Atamaz sırtından bütün yükleri,
Hala birini arar durur gözleri

Sen bu yükleri kaldıramam mı diyorsun?
Şu karıncayı görmüyor musun?
Aciz insanlar gibi
Her şeyi gözünde büyütüyorsun!

Kim bilir daha ne zorluklar göreceksin,
Şu anasız babasız çocuğu görmüyor musun?
Yüreği kan ağlarken,
Sessiz çığlığını duymuyor musun?

Şu akan gözlerim kaç kere
Acının renkleriyle yoğruldu,
Kaç kere gülerken ağladı,
Kaç kere doğanın güzelliklerine aşık oldu,
Köşeyi dönerken kaç kere ihanete uğradı,
Kaç kere,
Yorgun gözlerim!..