gece
Geceyi küstürdüm yine..
Aklımda lal bakışların.. Kimsesiz kuşlar geçiyor üzerimden.. Karanfil kokulu çay demliyorum sana.. Özlemini türkülerle harmanlıyorum.. Gözlerime bak.. Bir umut bin umut anlatır sana... Gecemde ay gün doğumlarımda güneşimsin.. Konuştukça.. Söyliyemediklerim birikiyor dudak uçlarımda... Bilirim.. Bir konuşmak bin hasreti vurur canevinden... Bir gece .. Kemancının akordu bozuk kemanından çıkan anlaşılmaz ses gibi düşüyorsun içime... Kitaplığın tozlu raflarına mahkum olmuş.. Ama yinede sana teslim olmuş anılarım geliyor aklıma.. 19.9.20..eylül.. KATYA |
Hasretin yürekte bıraktığı çığlık gibiydi sensizlik...
Sussam içim yanar konuşsam bedenim...