Üzümlü Anılarım
Oniki yaşında orta okulda
Ne günler yaşadık biz Üzümlü’de Hekimin Ali’nin bir odasında Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de. Eşeklere sardık yatak , yorganı Bir kara tencere bir kaç sahanı Gün doğmadan aştık kaba katranı Ne günler geçirdik biz Üzümlü, de. Üzümlü’ ye vardık yerleştik eve Babalar bırakıp döndüler köye Kaldık komşu oğlu Halil Özlü’yle Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de. Samanlık, ahırdır bölmüş odaya Öğrenci gelince vermiş kiraya Hepimiz giderdik tek bir helaya Ne günler geçirdik biz Üzümlü’ de. Yediğimiz pilav, un tarhanası Üstünden dökmesi, ekmek ovması Kumpir haşlaması hem paparası Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de. Ne güzel yaşarken küsüştük bir gün Aramız açıldı Halil’le gün gün Babalar gelince çözüldü düğüm Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de. Birinci sınıfı geçtik böylece Kapattık defteri dürdük öylece Yaşanılan şeyler oldu gülmece Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de. Birde emmim oğlu İbrahim vardı Önceden aramız şekerdi baldı Onunla da sonra olanlar oldu Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de. Sabah kalktık bir gün demledik çayı Başladı kavgamız şeker çay deyi Sonunda emmimden yedik sopayı Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de. Ne olsa çocuktuk bitmezdi küslük Bir türlü bırakıp gitmezdi küslük Sebebi beş kuruş etmezdi küslük Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de. O geçen günleri ararız şimdi Ne günlerdi diye yorarız şimdi Anlatıp anlatıp güleriz şimdi Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de. Hayrullah Değerli 19 Eylül 2022 |
Bir türlü bırakıp gitmezdi küslük
Sebebi beş kuruş etmezdi küslük
Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de.
Sanırım okul yıllarında yaşanan çocukluk anıların yadında harika bir yürek sesiydi hocam ve şiir olarak bizlerle de paylaşmanız çok güzel...
Tebrikler yürk sesinize. Sonsuz saygılar...