BİR YOKSUNLUK ŞİİRİ
Yorgun düşlerin ürkek kuytusunda gizlenmiş...
Bir ben var... Bir de yaralı çocukluğum... Çalma kapımı yokluk... Gaz lambası sisleri... Girmeyin içeri... Üşümesin uykusuzluğum! Başucumda bayramlık pabuçlarım... Ahhh kaç mevsimdir saklarım... Ve sırtımda ninemin makinesinden... Basma elbisem... Deliklerinde kaç anıyı yoklarım... Annem... Annem düşer zamansız aklıma... Eğilir boz toprağı koklarım... |