İklimler ser yüreğime ve manidar bir şiir kondur peşi sıra…

Ah, Lavinia: düş perimsin sen ve ilhamım
Dokuduğum şiirden kilimler
Hani, hani, ayaklarının altına serdiğim
Verdiğim serlerim ve sırlarım
Beni benden eden illa ki sensin.

Kuş tüyüdür vicdanım
Kuş gibi seven yanık yüreğim, bitimsiz kelamım
Israrla yâd ettiğim mazi
Meali aşk ve özlem kokan bir ruh hali.

Yüreğe pelesenk sözcükler
Sözcükler nakkaşı sevginin
Aşk ve özlemse nesri mabedimin
Matemimle kurulduğum başköşe
Baş göz edemediğim hüznün seyri

Ne dünüm ne yarın:
Ne sıradan bir gülüm ne yangın
Ne neşri hüznün ne de yok yere üzüldüğüm
Bak sen gözlerime
Bakamadığın kadar da erir içim, Lavinia.

Menzildeyim seni sefil kadın
Meramım saklı Allah katında
Yoksunluğum ne ki saklandığım peçenin ardında
Varlığıma d/okun
Hiçliğime söylen
Arzı endam eden yeni gün ve hayallerim
Umudun kitabını yazdım
Varsın olsun ön sözü hüzün

Hazanın sarı yolcusu, Lavinia
Manevi dünyamın müdavimi aşk
Elham ve Nas
Doyamadığım okumaya
Her sure ve yürekte varsın olsun yas
Beni bilen biri var madem başucumda

Kıyama durduğum her an
Bir şiir değil bu sıradan
Ben de sıra dışı olduğum kadar yüreğimin kovuğunda saklı
Yalnızlığın na’şı
Hazanım aşikâr.
Serildiğim rahle şükürler olsun ki bana yeter
Muadilim binlerce hece ne ki ne?
Yanımda olmadıktan sonra aşkın varlığı
Sen ve evren ve kuytularım
Kayda değer bir sevgidir bu yüreğin aralıksız burguları

Müzmin sefil
Müdavimi olduğum hazan denen mevsimin
Menzilinde saklı dualarım
Siperimde saklı anılarım
Sevdiğim kadar bahtiyar
Tek taptığımdır Mevla’m
Ve işte baş koyduğum bu seferi yol
Ve işte aş bildiğim dört kol dönendiğim
Hoşluğun izidir sürdüğüm
Boşlukları bir bir doldurduğum
Yüreğin künyesi
Aşkın dönencesi
Yalnızlığın varsın olsun bağlansın basireti

O sızı ki derinde
O sezi ki Rabbin nezdinde
O şüheda mazim
Hınca hınç dolu yüreğim
Kaza eseri sevdim sonunda kendimi
Ezkaza haşmeti sonsuzluğun
Derinlere rücu eden bazen nutkumun tutulduğu
Ve işte Allah nidaları ile arşınladığım güzergâh

Kükreyen göğe kondum bu gece
Tutuşan koru kovdum durduk yere
Kös kös de sevmedim
Kulum ve kulluğumun şanındandır acizliğim

Girift acılarım ve mevsim
Günyüzü görmekse yarına Allah kerim
Gecelerim dahi aydınlanır nuruyla sevginin
İkbali yaşamın
İman gücümde saklı umudum
İdrak ettiğimden öte aralıksız tutulduğum
Bu aşk ki dönencesi evrenin
Soyuttan somuta geçiştir ezelim
Elbet yaşadığım kadar nice vurgun yiyeceğim
Seninle ya da sensiz
Sevgidir taşkın mizacım ve mealim