Hanoy’un Kaplumbağası
Hanoy’un kaplumbağası
Bir 120 yıl daha yaşayasıydı Ecel ömre engel olmasaydı. Bir göl vardır Hanoy’un göbeğinde Sularda yaşayıp duracaktı sessizce Öte dünyadan çağıranları olmasaydı. Efsaneler sürecekti onun hakkında Babaları, dedeleri hakkında Ecel onu bizden söküp almasaydı. Gölün dibinden sırtında taşıdığı kılıcı Alarak yiğitler kovdu düşmanı diye anlatılırdı Ne olurdu bizi bırakmasaydı... Doğduğunda Vietnam işgal altındaydı Büyüdü, Vietnam işgal altındaydı Ne olurdu bir daha verseydi kılıcı... O büyürken büyüdü özgürlük kavgası Yaşlılar devrederek gençlere bayrağı Ellerinde kaplumbağa gölü kılıcı. Sabırlıydı o, yavaş ama emin adımlı Örnek aldı onu Vietnamlı savaşçı Sırtlarında taşıdıkları sabır taşı. On değil yirmi, yirmi değil otuz yıl savaşıldı Bir değil iki değil üç milyon ölenlerin sayısı Göldeydi ama hep yaslı hep yaslı. Bitti sonra savaş, bittiğine kimse inanamadı Güldü sonra kaplumbağa, kaldırdı suda başını Neşeyle dans etti kanat gibi kıvrık kolları. Biz daha da mutlulaştık, barışın geldiğini ona bakınca anladık. Yabancıların yıktıklarını, yeni baştan, daha güzel kuracaktık. Daha sık görecektik artık onu, neşeyle kıvrılan kollarını. Kıtlık vardı yine de mutluyduk açlık vardı yine de mutluyduk Savaş bitmiş ya artık, işgal bitmiş ya, umutluyduk Onun kabuğu gibi sertleştirmişti bizi savaş, sonra herkes rahat nefes aldı. Kurduk ülkeyi yeniden bağımsızlık ve özgürlükle Büyüttük yeni bir nesli, Ho Amca’nın sözleriyle Bütün bunlar olurken o hep yanımızdaydı. Gitti bugün başka diyarlara gitti, dediklerine göre son sözleri, “Artık mutlu, bağımsız bir ülkeniz var, bana ihtiyacınız kalmadı” idi. Biliyoruz şimdi nereye gittiğini, hâlâ savaşan ülkelerdedir kalbi. Hanoy’un kaplumbağası Bir 120 yıl daha yaşayasıydı Ecel ömre engel olmasaydı. Ama yaşıyor o biliyoruz, yaşıyor o, Artık bizden uzaklarda olsa da. 2016, Vietnam Gezgin, U.B. (2017). Eskisi Gibi Bir Ülke: Şiirler 2014-2017 ve Şarkılar 2008-2017 [A Country Like in the Past: Poems and Songs]. |