Şiraze'den sevgiliye şiirler-110
HAZAN VAKTİDİR ŞİMDİ YAŞANAN
Yine aylardan eylül Mevsim sonbahar Edemedim sevgili ben Aşkla iftihar Ömrü kısaltmak için Koşarken zaman Yakında dağlarda görülecek kar Yâr, yâr O şen gülüşlerinden nasıl uzağım Şehla bakışlarında Kaybolmak vardı sessizce Yaza veda ederken Yapraklar sararıp dal uçlarında Hafif bir rüzgarda düşerken yere Senli dualar var avuçlarımda O güzel hayalin gözde tüten de Bir nazlı ceylanın yarası bende Bir Suzinak şarkıdır Dudağımdan dökülen "benim yârem gibi yâre bulunmaz bulunmaz derdime çâre bulunmaz ne merhem kâr eder ne de teselli bulunmaz derdime çâre bulunmaz" Biliyormusun sevgili Saçımı okşayan akşam yelleri Kokunu getirmiyor artık Eskisi gibi Siyaha dönerken, gri bulutlar Damlalar gözümden akacak gibi Ağaç diplerin de Yığılan yaprak Hazanı simgeler, şimdi renk tonu Manzara güzel ya Benden başka Bir canlı yok çevrede Hasat sonu, bağ bozumu Meyveler toplanmış dal uçlarından Şükürler yükselir avuçlarımdan Çok güzel olsa da burda manzara Gözlerini arar Yaşlı gözlerim Yine dudağımda bir buruk türkü "Sen bir aysın ben kara gece Gel derim gel derim gel derim Bu can senin sersebil ettim Al derim al derim al derim" Ah be sevgili Her son bahar gelişin de Seni yitirdiğim bu kentin Deli dolu sokaklarında Seni ararım Dolaşır dururum çılgınlar gibi Bu gidişle Ne sen bulabileceksin beni Ne de seni ben Şimdi dudağım da sana yazdığım son dörtlük Aylardan Eylüldür, mevsimse Hazan Kuruyup ta düşen, yaprak üşüyor Senin sevdiğindir, şiirler yazan Cemresiz kalan şu, toprak üşüyor Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ NOT : Bu şiir TARZI BANA AİT OLAN…"harmanlama" ŞİİRDİR. Harmanlama HECE ile SERBEST NAZIM şiirin birleşimidir |
Selam ve saygılarımla.